(Za)Duszki w bibliotece!
5 listopada, we środę, w naszej bibliotece, uczniowie jeszcze jednej klasy uczestniczyli w warsztatach (Za)Duszkowych, tworząc urocze prace. Byli to uczniowie klasy 1fgt wraz z wychowawczynią Panią Agatą Żółw. Początkowo wydawało się to trudne, ale daliśmy radę a i zabawa była przednia.
Tymczasem Duszki zdobią ścianę czytelni naszej biblioteki i można je oglądać codziennie w godzinach od 7.30 do 17.30.
Zapraszamy do biblioteki!
Janusz Szczepkowski „Opowiedz nam Ojczyzno”
Opowiedz nam, moja Ojczyzno
Jak matka dzieciom ciekawym
O latach znaczonych blizną
Na wiekach chwały i sławy.
O wojnach Mieszka nam powiedz,
o słupach nad Odrą stawianych.
Niech niesie twoją opowieść
wiatr halny i morskie szkwały.
Matczynej ucz nas miłości,
Jak ojciec w życie wprowadzaj,
Nie żałuj serdecznej troski,
Za trudy szczodrze nagradzaj.
Biel śniegu i żar czerwieni
I orły dumne, piastowskie
To wieczne symbole tej ziemi
Najbliższej sercu, bo polskiej!
Wytłumacz nam, tak jak umiesz,
Skąd czerwień i biel sztandarów.
Niech ludzie żyją tu dumnie,
Że taki wydał ich naród.
Wycieczka do Muzeum Narodowego w Lublinie
Dnia 30 października uczniowie klasy 2abl pod opieką wychowawczyni, Pani Małgorzaty Rogowskiej i przewodnika Barbary Klepackiej, zwiedzali Galerię Malarstwa Cerkiewnego oraz Kaplicę Zamkową.
Nasz region był od wieków miejscem skrzyżowania kultury łacińskiej z tradycją wschodniego chrześcijaństwa a prezentowane zabytki, to najczęściej jedyni świadkowie burzliwych losów przenikania się sztuki Wschodu i Zachodu.
Zamkowa Kaplica Trójcy Świętej jest natomiast jednym z najcenniejszych zabytków sztuki średniowiecznej w Polsce i w Europie. Doskonałe zespolenie gotyckiej architektury z bizantyńsko-ruską polichromią wnętrza, czyni z niej zabytek unikatowy w skali międzynarodowej. W 2015 roku została uhonorowana Znakiem Dziedzictwa Europejskiego.
Zapoznanie uczniów z unikatowymi zbiorami, bogatą historią oraz kulturą regionu, w której można odnaleźć piękno w różnorodności, może być atrakcyjną formą edukacji, umożliwiającą młodzieży uczestnictwo w kulturze.
Mamy w naszym mieście oprócz wielu ciekawych zabytków, najstarszy zespół cmentarzy we wschodniej Polsce, w skład którego wchodzą: cmentarz rzymskokatolicki, ewangelicko-augsburski, prawosławny oraz wojskowo-komunalny.
Na terenie czterech cmentarzy przy ul. Lipowej - spoczywają doczesne szczątki wielu osób, które przyczyniły się do rozwoju kulturalnego i gospodarczego Lublina, na przestrzeni minionych ok. 200 lat. Część rzymskokatolicka cmentarza założona została w 1794 roku, część ewangelicka w 1826 roku, część prawosławna w 1840 roku, a część wojskowo-komunalna w roku 1915.
Spoczywa tu wiele zasłużonych osób dla dziejów Lublina i Polski, w tym m.in. Hieronim Łopaciński (bibliofil, regionalista), Feliks Bieczyński (uczestnik powstania listopadowego, wieloletni lubelski inżynier wojewódzki, który przyczynił się do powstania pierwszych parków miejskich w Lublinie), Jan Mincel (uwieczniony przez Bolesława Prusa na kartach powieści „Lalka”), ksiądz Piotr Ściegienny (działacz rewolucyjno-demokratyczny, przywódca ludowy), ksiądz Idzi Radziszewski (pierwszy rektor i współzałożyciel Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego), ksiądz Jan Ambroży Wadowski (badacz dziejów lubelskich kościołów), hrabina Maria Ronikierowa (autorka jednego z pierwszych przewodników po Lublinie), Józef Czechowicz (poeta awangardowy dwudziestolecia międzywojennego, członek i jeden z założycieli grupy poetyckiej „Reflektor”), Stanisław Magierski (żołnierz AK, autor piosenek partyzanckich m.in. Dziś do Ciebie przyjść nie mogę), Karol Rudolf Vetter (przemysłowiec i piwowar, założyciel browaru i destylarni Vetterów w Lublinie), August Karol Vetter (współtwórca Lubelskiej szkoły handlowej i jej opiekun), Emil Plage (mechanik, przemysłowiec i współwłaściciel „Zakładów Mechanicznych E. Plage i T. Laśkiewicz” w Lublinie), Teofil Laśkiewicz, Henryk Sachs (ziemianin, filantrop, właściciel Abramowic i Bronowic), Klemens Junosza Szaniawski (powieściopisarz, nowelista i felietonista).
Na cmentarzu przy ul. Lipowej znajdują się także m.in.: symboliczne miejsce upamiętnienia Legionistów I, II i III Brygady, a także ofiar zbrodni Katyńskiej. Znajdują się tu mogiły Powstańców Styczniowych, żołnierzy poległych w walce z bolszewikami w 1920 roku, obrońców Lublina z 1939 roku, mieszkańców Lublina, którzy zginęli podczas bombardowań miasta we wrześniu 1939 roku. Swoje miejsce spoczynku znaleźli tu też zamordowani więźniowe „Zamku Lubelskiego”.
Zachowane na cmentarzu nagrobki, skłaniają do refleksji, zadumy i podziwu. Pamięć o zmarłych, w wymiarze patriotycznym, narodowym i osobistym – wyraża na każdym z cmentarzy bogata w formie i symbolice rzeźba nagrobna. Rzeźby z przedstawieniem Ukrzyżowanego Chrystusa, uskrzydleni geniusze, anioły smutku i śmierci, obeliski, kolumny, płaczki i żałobnice – to tylko niektóre z zastosowanych form rzeźbiarskich.
Wśród artystów-rzeźbiarzy, autorów ww. rzeźb nagrobnych wymienić można m.in. Antoniego Kurzawę (autora m.in. rzeźby uskrzydlonego anioła/geniusza na grobie rodziny Boczkowskich), Bolesława Syrewicza (autora m.in. grupy anioła z żałobnicą na grobie rodziny Bobrowskich), Konstantego Laszczkę (autora m.in. nagrobka Heleny Jaczewskiej), Andrzeja Pruszyńskiego (autora m.in. nagrobka rodziny Rudnickich).
Wśród wielu interesujących wątków związanych z cmentarzem, trzeba także wymienić zwyczaj chowania zmarłych małżonków z mieszanych wyznaniowo związków i wystawiania ich nagrobków na granicy części cmentarza rzymskokatolickiego i ewangelickiego. Zwyczaj ten upowszechnił się od połowy XIX wieku Groby te znajdują się w linii muru dzielącego oba cmentarze. Przykładami takiego rozwiązania na cmentarzu przy ul. Lipowej w Lublinie są groby rodzin: Piaskowskich, Sachsów czy Świdów.
Cmentarze to miejsca, które w społeczeństwie często postrzegane są jako przestrzenie smutku i żalu. Jednak, gdy przyjrzymy się im bliżej, odkryjemy, że są to również żywe pomniki naszej historii, pełne opowieści i tajemnic. Każdy nagrobek, każdy pomnik kryje w sobie nie tylko wspomnienie zmarłego, ale także relikt minionych czasów, świadczący o przeszłości, która kształtowała naszą kulturę i społeczeństwo. Wyruszając na spacer po historycznych cmentarzach, mamy okazję zanurzyć się w bogactwo lokalnych opowieści, a także zrozumieć, w jaki sposób wątkami z historii jesteśmy spleceni z życiem tych, którzy odeszli.
Płyta nagrobna – najstarsza na nekropolii przy ul. Lipowej w Lublinie - przedstawiona na zdjęciu - przez lata leżała zapomniana niedaleko kaplicy cmentarnej. To pamiątka pochówku Marcina Szybichera, lubelskiego mieszczanina, który w 1800 roku zmarł w Lublinie na tyfus. Marcin Szybicher pracował jako zegarmistrz. Był też ławnikiem w magistracie. Do jego rodziny należała kamienica znajdująca się obecnie pod adresem Krakowskie Przedmieście 12.Co ciekawe, Marcin Szybicher nie mógł zostać pochowany na nekropolii przy Lipowej, bo pierwsze groby powstawały tam dopiero w październiku 1811 roku. Wcześniej ludzie woleli chować bliskich tak jak było przez wieki, przy lubelskich kościołach. - Z dużym prawdopodobieństwem można przyjąć, że Marcin Szybicher spoczął na terenie cmentarza przykościelnego, bądź też w podziemiach nieistniejącej dziś kolegiaty św. Michała. Przemawia za tym również to, że w ostatnich latach życia Szybicher mieszkał w pobliżu fary. Być może nagrobek przetransportowano w obecne miejsce na początku lat 30. XIX wieku, kiedy to, wraz z przenosinami siedziby lubelskiej katedry do kościoła pojezuickiego, chylący się ku upadkowi budynek fary niemal doszczętnie spustoszono.
(Za)Duszki w bibliotece!
29 października, we środę, w naszej bibliotece odbyły się warsztaty (Za)Duszkowe. W tych spotkaniach uczestniczyli uczniowie klas: 2cdl oraz 1dl. Pomysłodawczynią tematu warsztatów była nasza uczennica Aleksandra Kwaśny z klasy 4dl, która poprowadziła spotkanie i chętnie pomagała uczestnikom w składaniu origami.
Ta ponad tysiącletnia sztuka składania papieru, rozwija wiele umiejętności, takich jak logiczne myślenie, koncentracja i koordynacja wzrokowo-ruchowa. Poprawia sprawność manualną, wyobraźnię przestrzenną, umiejętność skupienia uwagi a także redukuje stres i daje wiele satysfakcji, zwłaszcza gdy powstają urocze duszki, które można wykorzystać jako zakładkę do książki lub dekorację własnego pokoju.
Zapraszamy do biblioteki! Nadal trwa Międzynarodowy Miesiąc Bibliotek Szkolnych!
Podwójne zwycięstwo!
Eliza Kącka
laureatką nagrody literackiej Nike 2025
oraz Nagrody Nike Czytelników!
Zwyciężczynią tegorocznej edycji Nagrody Literackiej Nike została Eliza Kącka za książkę ”Wczoraj byłaś zła na zielono”. Werdykt poznaliśmy w niedzielę, 5 października 2025 r. Nagroda Nike czytelników, przyznawana w plebiscycie Wyborcza.pl i ”Gazety Wyborczej”, trafiła również do Elizy Kąckiej.
Za esejem Elizy Kąckiej stoi nie tylko prawda doświadczenia, w przypadku autofikcji łatwo bowiem o szantaż emocjonalny, gdy przejmujący jest sam temat. Tu o sukcesie przesądziło najlepsze, co może dać literatura, czyli lekcja komunikacji i człowieczeństwa.
W największym skrócie to pamiętnik przygód Pingwina i Rudej, czyli matki wychowującej córkę w spektrum autyzmu. Kiedy tak się to streszcza, otwiera się od razu mnóstwo pułapek – potencjalnych powodów, dla których mogłaby to być nieudana książka.
Eliza Kącka wymija jednak rafy sentymentalizmu, infantylizacji czy nadużycia; nie medykalizuje, nie popada w ton skargi i sama nie udziela rad. Jeśli już, to brawurowo zestawia ze sobą sprzeczne rady, które usłyszała po drodze. I ofiarowuje nam opowieść zaskakująco udaną, na którą pracują trzy różne języki: jej własny, język stylistki wirtuozki a zarazem dociekliwej akademiczki, która przygląda się badawczo najważniejszej w swoim życiu relacji; język córki, literalny i nieoczekiwanie w tej dosłowności poetycki; wreszcie język społeczeństwa, które jak zawsze wie swoje. – mówiła w laudacji na cześć laureatki Justyna Jaworska, przewodnicząca jury.
W jury Nike 2025 zasiadali: Justyna Jaworska (przewodnicząca), Anna Arno, Witold Bereś, Bogdan Białek, Andrzej Brzeziecki, Zbigniew Mentzel, Radosław Romaniuk, Katarzyna Sawicka-Mierzyńska oraz Krzysztof Siwczyk.
Zwyciężczyni otrzymała statuetkę zaprojektowaną przez Gustawa Zemłę oraz nagrodę pieniężną – 100 tys. zł.
Autorce Gratulujemy!
