Z „Pieśni o domu naszym” Wincentego Pola:
[...] „Aż już w blasku niespodzianie
W samym oknie szopka stanie,
I kolęda zabrzmi głośno
Pieśnią wielką i donośną.
Tedy wraca znów pociecha
I do serca i do domu;
Gdy ten żłobek wita strzecha,
Jest i Boga witać komu. —
Ach! bo jakież to nadzieje
Gwiazda światu zapowiada:
»Bóg się rodzi, moc truchleje,
I ciemnościom ziemi biada.
Bóg się rodzi, moc truchleje,
Pan niebiosów obnażony —
Ogień krzepnie, blask ciemnieje:
Staje w ziemi nieskończony
I wzgardzony — staje z chwałą. —
I śmiertelny nad wiekami —
A słowo ciałem się stało
I mieszkało między nami!«
Jak od morza aż do morza
Są posiane polskie łany,
Jak szeroko rosną zboża,
Tak szeroko śpiew ten znany:
W każdej chacie, w każdym dworze,
W każdym zamku i w klasztorze,
Grzmi po ziemi pieśń wesela —
I witają Zbawiciela.”
Prawdziwie wesołych i spokojnych Świąt Bożego Narodzenia, wymarzonych książek pod choinką, miłego odpoczynku oraz dużo radości, szczęścia, życzliwości i wzajemnego zrozumienia.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz