Propozycja na wakacje
Janowiec
Jeśli nie lubicie gwarnych miast, a chcecie odpocząć w cieniu
wielkiej historii, to polecam Janowiec.
Dawne
miasto,
obecnie wieś
od 1869 r. kiedy to władze carskie pozbawiły Janowiec praw miejskich.
Miejscowość
w 1325 wymieniana w kronikach pod nazwą Serokomla. Zmiana nazwy na Janowiec (na
pamiątkę poprzednich właścicieli) i otrzymanie praw miejskich nastąpiło w 1537
r., na podstawie przywileju otrzymanego od króla Zygmunta Starego.
W
XVI wieku było własnością kasztelana lubelskiego Andrzeja Firleja. Po
Firlejach Janowiec przeszedł w ręce Tarłów a następnie Lubomirskich.
Miasto
miało w założeniach (wykorzystując dogodne położenie leżącej naprzeciw
przeprawy wiślanej z Mięćmierza) obsługiwać i czerpać spodziewane zyski z
ważnego w XVI w. szlaku handlu wołami prowadzącego z Rusi przez Małopolskę na
Śląsk.
W
czasach potopu szwedzkiego miasteczko zostaje ograbione i zniszczone.
W
1941 r. miejscowość spacyfikowana przez hitlerowców, zginęło wówczas 210
mieszkańców.
Zabytki
Zamek
w Janowcu
Imponujące ruiny zamku wybudowanego w I
połowie XVI wieku przez Mikołaja Firleja i jego syna Piotra, obecnie oddział
Muzeum Nadwiślańskiego w Kazimierzu Dolnym.
Budowę
zamku w 1508 rozpoczął Mikołaj Firlej, późniejszy starosta kazimierski.
Kontynuował ją jego syn, wojewoda ruski Piotr Firlej. Był to
późnogotycko-renesansowy zamek obronny, ufortyfikowany przez basteje wysunięte
przed linię murów. Miał możliwość prowadzenia ostrzału wzdłuż obwarowań.
W
latach 1565–1585 miała miejsce przebudowa zamku w stylu
późnorenesansowo-manierystycznym, którą kierował architekt włoski Santi
Gucci.
Na
początku XVII w., po przejęciu zamku przez rodzinę Tarłów, rozbudowano część
mieszkalną i dobudowano wieżę zachodnią i wschodnią.
W
roku 1606 na zamku miało miejsce pojednanie króla Zygmunta III Wazy z
marszałkiem wielkim koronnym Mikołajem Zebrzydowskim, przywódcą rokoszu
Zebrzydowskiego.
W
dniu 7 lutego 1656 zamek został ograbiony i spalony podczas najazdu Szwedów pod
dowództwem Karola Gustawa. Następnie odbudowany i rozbudowany w stylu barokowym
przez rodzinę Lubomirskich, w których posiadaniu znajdował się do pierwszej
połowy XVIII w. Odbudową kierował architekt holenderski Tylman z Gameren.
W
1783 Jerzy Marcin Lubomirski przegrał zamek w karty. Jego nowym właścicielem
został Mikołaj Piaskowski. Jednak ani on, ani kolejni właściciele nie byli w
stanie utrzymać zamku. Sprzedali całe wyposażenie (nawet marmury zostały zdjęte
ze ścian), a zamek został opuszczony i popadł w ruinę.
W
roku 1931 zamek został zakupiony przez warszawiaka Leona Kozłowskiego.
Wyremontował on tylko dwa pomieszczenia w baszcie, ale co ważniejsze powstrzymał
wandali. Zamek z przylegającymi do niego gruntami był majątkiem zbyt małym, by
objęła go nacjonalizacja w ramach uchwalonej reformy rolnej. W efekcie
Kozłowski był jedynym w bloku wschodnim właścicielem zamku. W 1975 r. obiekt
został zakupiony przez Muzeum Nadwiślańskie i od 1993 roku jest stopniowo
remontowany.
Muzeum
w zamku czynne: codziennie 10:00-17:00, dziedziniec i krużganki dodatkowo w
godz. 17:00-19:00 (od 1 maja do 31 sierpnia)
Dwór z Moniaków
Dwór
z Moniaków to bardzo cenny obiekt w Janowcu. Wraz z budynkami gospodarczymi
obrazuje życie drobnej szlachty. Po II wojnie światowej, z roku na rok, popadał
w coraz większą ruinę. Przed kompletnym upadkiem uratowało go przeniesienie do
Janowca w 1977 r.
Drewniany dwór
został wybudowany około 1760 roku we wsi Moniaki, niedaleko Urzędowa, na
Lubelszczyźnie dla Jakuba Wierzbickiego, chorążego żytomierskiego i jego syna
Jacka, cześnika urzędowskiego, przedstawicieli średniozamożnej szlachty. Naturalność
i bezpretensjonalność ekspozycji sprawiają, że można się tu poczuć jak gość
zaproszony do dworu, czekający w salonie na gospodarzy, którzy za chwilę się
zjawią. Jest jeszcze ogród, niegdyś zamkowy dziś włączony w przestrzeń dworu i
integralnie z nim związany.
Kościół
Kościół wybudowany ok. 1350 roku w stylu gotyckim, znacznie przebudowany w XVI wieku w stylu renesansowym, wewnątrz nagrobek Firlejów dłuta Santi Gucciego z Florencji.
Historia
pierwszej świątyni sięga roku 1120, kiedy to wystawiono pierwszy, modrzewiowy
kościółek w Serokomli pod wezwaniem Św. Małgorzaty Panny i Męczenniczki. Ok.
1350 r. murowany kościół gotycki, jednonawowy w Serokomli wzniesiony zostaje
przez biskupa krakowskiego Bodzantę.
W
latach 1545 – 1553 r. Piotr Firlej buduje nowy kościół obok starego kościoła.
Ok. 1587 r. powstaje
późnorenesansowy nagrobek Andrzeja Firleja i jego żony Barbary ze Szreńskich,
dzieło wybitnego florenckiego rzeźbiarza Santi Gucciego, nadwornego artysty
królów: Zygmunta Augusta i Stefana Batorego.
Niewykończoną
część świątyni, kalwin Andrzej Firlej, kasztelan lubelski, przekazał
protestantom, stary zaś kościół pozostał katolicki. Do końca XVI w. odbywały
się w kościele nabożeństwa w obydwu obrządkach. W ostatnim dziesięcioleciu XVI
w. świątynia w całości powróciła do katolików, wówczas dobudowano wieżę kościelną.
W XX w. kościół był kilkakrotnie remontowany. Ostatnio przeprowadzono
restauracje ołtarzy, wymalowano wnętrze oraz elewacje świątyni nawiązując do
oryginalnej kolorystki z XVII w.
Przy
kościele znajduje się murowana piętrowa plebania z 1614 r.
Dom Chleba
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz